പുലർവെട്ടം 504

 

പ്രതിദിന ആഹാരത്തെക്കുറിച്ചുള്ള നമ്മുടെ വിചിന്തനങ്ങൾ പറഞ്ഞു തീരുമ്പോൾ കുറഞ്ഞത് രണ്ടായിരത്തിയഞ്ഞൂറ് വർഷം പഴക്കമുള്ള ഒരു സങ്കീർത്തനത്തിലെ ആശംസ അർത്ഥവത്താണെന്ന് തോന്നുന്നു : “You will eat the fruit of your labor; blessings and prosperity will be yours”.

 

നിന്റെ പ്രയത്നഫലം നീ ഭക്ഷിക്കൂ, നീ സന്തുഷ്ടനായിരിക്കൂ, നിനക്ക് മംഗളം ഭവിക്കും. ഇത്ര പെരുമ പറയാൻ ഇതിലെന്താണുള്ളത്? പല അടരുകളിൽ വായിച്ചെടുക്കാവുന്ന ഒരു ശുഭാശംസയാണത്. എളുപ്പമല്ല എന്നും സ്വന്തം അധ്വാനത്തിന്റെ അന്നം ഭക്ഷിക്കുകയെന്നത്. പല കടമ്പകൾ ചാടിയാണ് പണിയിടത്തിൽനിന്നൊരാൾ വിരുന്നുമേശയിലേക്കെത്തുന്നത്. രാഷ്ട്രീയമായ പ്രതിസന്ധി തൊട്ട് വൈകാരികതയുടെ അദൃശ്യ ചരടുകൾവരെ സ്വന്തം സ്വേദത്തിൻ്റെ അന്നത്തിലേക്കെത്തുക എന്നതിനെ ക്ലേശകരമാക്കുന്നുണ്ട്.

 

മലയപ്പുലയനെ മലയാളി എങ്ങനെ മറക്കാൻ? അയാളിപ്പോൾ തൻ്റെ കഠിനാധ്വാനത്തെ തലച്ചുമടാക്കി കുട്ടികളുടെ കരച്ചിൽ കേൾക്കാതെ വരമ്പത്തുകൂടി നടന്നുപോവുകയാണ്. കവിതയിലെന്ന പോലെ മുഖാമുഖം കാണാവുന്ന വിധത്തിലല്ല വർത്തമാനകാലത്തിലെ ചൂഷിത മേഖലകൾ. കുശവൻ പൊട്ടക്കലത്തിലേ അരി വയ്ക്കൂ എന്ന പഴഞ്ചൊല്ലിൽ പതിരിലില്ലാതെയാകുന്നത് അങ്ങനെയാണ്. പണിയെടുക്കുന്നവരുടെ ദാരിദ്ര്യത്തിന് ഇന്ന് നേരിട്ട് പോരാടുവാൻ ഒരു ശത്രുപോലുമില്ലെന്നുള്ളത് കാര്യങ്ങളെ ദുരന്തപൂർണ്ണമാക്കുന്നു. അനേകർക്ക് വീട് പണിതവർ ചോർന്നൊലിക്കുന്ന വാടകപ്പുരയിൽ അന്ത്യത്തോളം പാർക്കേണ്ടി വരുന്നു എന്നതുൾപ്പെടെ അനവധികാര്യങ്ങളുണ്ട് എണ്ണിപ്പെറുക്കുവാൻ. അധ്വാനത്തിൻ്റെ ഫലം വൈദ്യന്മാർക്ക് കൊടുക്കേണ്ടി വരുന്നു എന്നതും ആശാസ്യമല്ല. ജീവിതശൈലിയിലെ ചെറിയ ക്രമീകരണങ്ങൾ കൊണ്ട് പരിഹരിക്കപ്പെടാവുന്ന ആതുരതകളുണ്ട്. അശ്രദ്ധയ്ക്കും അവഗണനയ്ക്കും പരസ്യത്തിൽ പറയുന്നത് പോലെ വലിയ വില കൊടുക്കേണ്ടതായി വരുന്നു. ആയുർവ്വേദത്തിലെ ഒരാചാര്യൻ പഠനശേഷം തൻ്റെ കുട്ടികൾക്ക് കൊടുക്കുന്ന ടിപ് പോലെ: രണ്ടേരണ്ടു കാര്യങ്ങൾ ആരാഞ്ഞാൽ ഒരാളുടെ ആരോഗ്യത്തെക്കുറിച്ച് കൃത്യമായ അനുമാനങ്ങളിൽ എത്താവുന്നതാണ് : വിശപ്പുണ്ടോ, ശോധനയുണ്ടോ? ശ്രീ രാഘവൻ തിരുമുൽപ്പാടാണത്.