{പുലർവെട്ടം 412}
അവളെ കാണാൻ വേണ്ടി മാത്രമാണ് അയാൾ ധനികരുടെ ആ തെരുവിൽ ചുറ്റിത്തിരിഞ്ഞത്. അച്ഛൻ മരിച്ചതിനു ശേഷം ദാരിദ്ര്യം കൊണ്ട് ഒരു റൊട്ടിക്കടയിലെ സഹായിയായി പണി നോക്കുകയാണ് അയാൾ. അതിനിടയിലാണ് അവളുടെ മുഖം കണ്ടത്. അതിലയാൾ വല്ലാതെ ഭ്രമിച്ചുപോയി. തനിക്ക് അപ്രാപ്യയായ അവളിലേക്ക് എത്താൻ ദൈവമല്ലാതെ വേറൊരു വഴിയില്ലെന്നുകണ്ട് നാല്പതു ദിവസത്തെ പ്രാർത്ഥനയിൽ സ്വയം അർപ്പിച്ചു. അതിനൊടുവിലാണ് ബോധത്തിൽ ഒരു മിന്നലുണ്ടായത്, അവൾക്ക് ഇത്രമേൽ അഴകാണെങ്കിൽ അവളെ മെനഞ്ഞെടുത്ത ആ ചൈതന്യത്തിന് എത്ര അഴകുണ്ടാവും! അയാളുടെ ഓർമയിലും കവിതയിലൂടെയും മാത്രമാണ് അവളിപ്പോൾ ഓർമിക്കപ്പെടുന്നത്, ഷാക്-ഇ-നബാത്.
അയാളെ എല്ലാവർക്കും അറിയാം. ഗെയ്ഥെ അയാളേക്കുറിച്ച് പറയുന്നത് ‘He has no peer’ എന്നാണ്; ഹാഫിസ് (1315-1390) എന്ന പേർഷ്യൻ സൂഫി കവിയാണത്. അവളുടെ അഴക് അനശ്വരമായ അഴകിലേക്ക് അയാളുടെ സ്പ്രിങ് ബോർഡായി. സ്നേഹമുള്ള ഒരു മനുഷ്യനെ കാണുമ്പോൾ ‘ഇയാളിൽ സ്നേഹം നിക്ഷേപിച്ചതാര്’, അറിവുള്ള ഒരാളെ കാണുമ്പോൾ ‘ഏതു ഭണ്ഡാരത്തിൽ നിന്നാണ് ഇതു പെറുക്കിയെടുത്തത്’ എന്നൊക്കെ ആലോചിച്ചുതുടങ്ങുന്ന നിമിഷം സ്പിരിച്വാലിറ്റിയുടെ ക്വാണ്ടം ലീപ് ആരംഭിക്കുന്നു. അതുകൊണ്ടാണ് പ്രണയത്തിന്റേയും ഭ്രമത്തിന്റേയും കിണറിൻവക്കിൽ ഉറഞ്ഞുനിന്നവളോട് ഈ കിണർ നിന്റെ ദാഹം ശമിപ്പിക്കില്ലെന്നും ഉറവയിലേക്ക് ഒറ്റയ്ക്കു നടന്നുപോകണമെന്നും ഉച്ചവെയിലിലെത്തിയ അതിഥി പറഞ്ഞത്.
അവൾ കുടം പോലും എടുക്കാതെയാണ് നടന്നുപോയതെന്ന് അടയാളപ്പെടുത്തുവാൻ സുവിശേഷകൻ ശ്രദ്ധ വച്ചത് എന്തിനാവണം? വെള്ളം ചോദിച്ച അയാൾ വെള്ളം കുടിച്ചില്ലെന്നും തന്റെ സ്നേഹിതർ വച്ചുനീട്ടിയ ഭക്ഷണം വേണ്ടെന്നുവച്ചെന്നും ഡീറ്റേയ്ൽഡ് വെർഷൻ ഉണ്ട്. ‘നിങ്ങളറിയാത്ത ചില ഭക്ഷണം എനിക്കുണ്ട്’ എന്നു പറഞ്ഞാണ് അവരെ നോക്കി അയാൾ മന്ദഹസിച്ചത്.
“I have food to eat that you know nothing about.”
– ബോബി ജോസ് കട്ടികാട്
Advertisements
Pularvettom, Morning Reflection / Meditational Morning Message Series by Fr Bobby Jose Kattikadu OFM Cap.
Source: – Official Facebook Page: https://www.facebook.com/pularvettam.book/
Advertisements
{Morning light 412}
He was roaming around the street of the rich just to see her. After his father died, he is working as a helper in a bread shop due to poverty. Saw her face in between. He was so scared of that. Offered herself in forty days prayer, seeing that there is no other way other than God to reach her which is not possible for her. After that there was a lightning in consciousness, if she is so beautiful, how beautiful would be the spirit that has chosen her! She is remembered only through his memory and poetry, Shak-e-Nabat.
Everyone knows him. Gaithe says about him ‘He has no peer’; He is a Persian Sufi poet Hafiz (1315-1390). Her beauty became his spring board to eternal beauty. The moment you see a loving man, ‘ who invested love in him ‘, and when you see someone with knowledge, you start thinking ‘ from which treasure was this taken ‘. The quantum leap of spirit begins. That’s why the guest who came in the afternoon said to the girl who was sleeping in the well of love and illusion, this well won’t quench your thirst and walk alone to the fountain.
Why did the evangelist pay attention to mark that she walked without even taking the pot? There is a detailed version that the person who asked for water didn’t drink water and didn’t want the food that his loved ones kept. He laughed at them saying ‘ I have some food that you don’t know ‘.
“I have food to eat that you know nothing about.”
– Bobby Jose Kattikad
NB: This is na Automatic Translation by the Google Translate
Nelson MCBS 
Leave a comment