പെറ്റമ്മ മറന്നാലും
മറക്കാത്ത സ്നേഹമേ
ക്രൂശിതനായവനെ നീ എൻ ആശ്രയം
എല്ലാരും എന്നെ പിരിഞ്ഞപ്പോൾ
ആലംബംമില്ലാതലഞ്ഞപ്പോൾ
ഒറ്റക്കിരുന്നു കരഞ്ഞപ്പോൾ നീ എന്റെ
ആശ്വാസധാരയായി വന്നു.

(പെറ്റമ്മ മറന്നാ… )

എൻ പ്രിയരെല്ലാം എന്നെ വെറുത്തു
ആഴമേറും മുറിവുകൾ എന്നിൽ നൽകി
ഞാൻ ചെയ്യാത്ത കുറ്റം ചുമത്തി
എൻ മനസ്സിൽ ഒരുപാടുവേദന ഏകി
നൊമ്പരത്താൽ എന്റെ ഉള്ളം പുകഞ്ഞു
നീറും നിരാശയിൽ തേങ്ങി
അപ്പോഴവനെന്റെ കാതിൽ പറഞ്ഞു
നിന്നെ ഞാൻ കൈ വെടിയില്ല.(2)
(പെറ്റമ്മ മറന്നാ… )

നിൻ വചനങ്ങൾ എത്രയോ സത്യം
ഈ ലോകത്തിൻ മായാവിലാസങ്ങൾ വ്യർത്ഥം
ഞാൻ നിന്നോട് ചേരട്ടെ നാഥാ
നീയാണല്ലോ എന്നെ മറക്കാത്ത സ്നേഹം
തോരാത്ത കണ്ണീരു മായ്ക്കും ഏശുവിൻ
കുരിശോടുചേർന്നു ഞാൻ നിന്നു
അപ്പോൾ അവൻ എന്നെ വാരിപ്പുണർന്നു
വാൽത്സല്യ ചുംബനമേകി. (2)
(പെറ്റമ്മ മറന്നാ… )

Texted by Leema Emmanuel