ഇതെന്റെ ശരീരമാണ്- എടുത്തു കൊള്ളുക എന്ന അവന്റെ മൊഴിയിൽ അവൻ ചൊരിഞ്ഞ രക്തത്തിന്റെ മാത്രമല്ല വിയർപ്പിന്റെയും ധ്വനികൾ മുഴങ്ങുന്നുണ്ട്. ഇത്ര ദീർഘമായ ഒരു സ്വേദകാണ്ഡം ഭൂമിയുടെ ആചാര്യന്മാരിൽ മറ്റാർക്കുമില്ല എന്ന് തോന്നുന്നു. ‘കൊച്ചുളി, ചുറ്റിക, വരകോലുമായി കൊച്ചുനാൾ തൊട്ട് വേല ചെയ്തു തുടങ്ങിയ ഒരാൾ’ എന്നൊരു പാട്ട് പണ്ട് പള്ളികളിൽ നിന്ന് കേട്ടിരുന്നു. നല്ലൊരു കാലം കായികാധ്വാനത്തിൽ ഏർപ്പെട്ടതുകൊണ്ടാവണം അവന് മേദസ്സില്ലാത്തൊരു ഭാഷയുണ്ടായി എന്നൊരു നിരീക്ഷണമുണ്ട്. വിളക്ക് കൊളുത്തിയും അര മുറുക്കിയും ആഴങ്ങളിലേക്ക് വലയെറിഞ്ഞും ഒക്കെ തൊഴിലിനെ കുറേക്കൂടി ചാരുതയുള്ളതാക്കാമെന്ന് അവൻ കരുതി. സംതൃപ്തിയും സന്നദ്ധതയും അഗാധമായ അന്വേഷണവും എന്നൊക്കെ യഥാക്രമം ആ സൂചനകളെ വായിച്ചെടുക്കാവുന്നതാണ്.