മുപ്പതുവർഷമെങ്കിലും പഴക്കമുണ്ട്. കാര്യമായ അയൽപക്കബന്ധങ്ങളോ, സൗഹൃദമോ പുലർത്താത്ത നാട്ടിലെ ഒരു ധനികഗൃഹത്തിൽ കല്യാണം നടക്കുകയാണ്. നാടടച്ചുള്ള വിളിയാണ്. ബിരിയാണിയുടെ ആരംഭകാലമായിരുന്നു. വലിയ ചെമ്പിനകത്ത്, ആയിരത്തിലധികം പേരെ കണക്കാക്കി ഉച്ചഭക്ഷണം ഒരുങ്ങി. എണ്ണൂറുപേർക്കുള്ള ഭക്ഷണമാണ് ബാക്കിവന്നത്. ആ പുതിയ ഭക്ഷണത്തിന്റെ കൗതുകത്തിന് പോലും പൊതുവേ ദരിദ്രരായ നാട്ടുകാരെ പന്തലിലേക്ക് എത്തിക്കാൻ കഴിഞ്ഞില്ല. ബാക്കി സന്തോഷ് ഏച്ചിക്കാനത്തിൻ്റെ കഥയിലേതുപോലെതന്നെയാണ്. വലിയ കുഴിയെടുത്ത് മൂടുക.

 

നൽകുന്നതിനേക്കാൾ ദുഷ്കരമാണ് ഒരു കാര്യം ഹൃദയപൂർവ്വം സ്വീകരിക്കപ്പെടുകയെന്നത്. ആ ബോധമാണ് നമ്മുടെ തീരെച്ചെറിയ ചില ഇടപെടലുകളെ വിനയപൂർവ്വം നിലനിർത്താൻ സഹായിക്കുന്നത്.

 

ഇത്രയും ഭോജനശാലകൾ ഉള്ള ഈ നിരത്തിലൂടെ ഞങ്ങൾ കരുതിവച്ച ലളിതമായ ഭക്ഷണത്തിലേയ്ക്ക് താങ്കളും വന്നുവല്ലോ.

 

– ബോബി ജോസ് കട്ടികാട്