⚜️⚜️⚜️⚜️August 1️⃣3️⃣⚜️⚜️⚜️⚜️
വിശുദ്ധ ജോണ്‍ ബര്‍ക്ക്മാന്‍സ്
⚜️⚜️⚜️⚜️⚜️⚜️⚜️⚜️⚜️⚜️⚜️⚜️
1599-ല്‍ ഫ്ലാണ്ടേഴ്സില്‍ ബെല്‍ജിയത്തിലെ ഒരു ചെരുപ്പ് നിര്‍മ്മാതാവിന്റെ അഞ്ച് മക്കളില്‍ മൂത്തമകനായിട്ടാണ് ജോണ്‍ ബെര്‍ക്കുമാന്‍സ് ജനിച്ചത്. ചെറുപ്പത്തില്‍ തന്നെ ഒരു പുരോഹിതനാവുക എന്നതായിരുന്നു ജോണിന്റെ ആഗ്രഹം. ജോണിന് 13 വയസ്സായപ്പോള്‍ മാലിന്‍സിലെ കത്തീഡ്രലിലെ കാനന്‍മാരില്‍ ഒരാളുടെ വീട്ടു ജോലിക്കാരനായി ജോണ്‍ സേവനം ചെയ്തു. ജോണിന്റെ മാതാവിന്റെ മരണത്തിനു ശേഷം അദ്ദേഹത്തിന്റെ പിതാവും രണ്ട് സഹോദരന്‍മാരും ആത്മീയജീവിതത്തിലേക്ക് പ്രവേശിച്ചു. 1615-ല്‍ ജോണ്‍ അവിടെ പുതുതായി ആരംഭിച്ച ജെസ്യൂട്ട് സഭക്കാരുടെ കോളേജില്‍ ചേര്‍ന്നു.
ഒരു സമര്‍ത്ഥനായ വിദ്യാര്‍ത്ഥിയായിരുന്ന അദ്ദേഹം മറ്റുള്ള വിദ്യാര്‍ത്ഥികള്‍ക്ക് അവരുടെ നേതാവിനെപോലെയായിരുന്നു. 1616-ല്‍ ജോണ്‍ മാലിന്‍സിലെ ജെസ്യൂട്ട് സഭയില്‍ നോവീഷ്യെറ്റ് ആയി ചേരുകയും ഫാദര്‍ ആന്റോയിന്‍ സുക്കെറ്റ് എന്ന ആത്മീയ പിതാവിന്റെ കീഴില്‍ സേവനം ചെയ്യുകയും ചെയ്തു. വിശുദ്ധ കുര്‍ബ്ബാനയോടും, ദൈവ മാതാവിനോടും വളരെ അഗാധമായ ഭക്തിയായിരുന്നു വിശുദ്ധന്‍ കാത്തു സൂക്ഷിച്ചിരുന്നത്. 1618-ല്‍ തത്വശാസ്ത്ര പഠനത്തിനായി വിശുദ്ധന്‍ റോമിലേക്ക് അയക്കപ്പെട്ടു. പൗരോഹിത്യ പട്ടസ്വീകരണത്തിനു ശേഷം യേശുവിനു വേണ്ടി രക്തസാക്ഷിത്വം വരിക്കുക എന്ന ആഗ്രഹത്തോട് കൂടി സൈന്യത്തിലെ ചാപ്ലിന്‍ ആകുവാനാണ് വിശുദ്ധന്‍ അപേക്ഷിച്ചത്.
വിശുദ്ധന്റെ ശുഷ്കാന്തിയും, ഭക്തിയും കാരണം അദ്ദേഹം പരക്കെ അറിയപ്പെടാന്‍ തുടങ്ങി. ചെറിയ കാര്യങ്ങളില്‍ പോലും പരിപൂര്‍ണ്ണത ആഗ്രഹിച്ചിരുന്ന ആളായിരുന്നു വിശുദ്ധ ജോണ്‍ ബര്‍ക്ക്മാന്‍സ്. 1619 ആയപ്പോഴേക്കും റോമിലെ കഠിനമായ ചൂട് വിശുദ്ധന്റെ ആരോഗ്യത്തെ ബാധിച്ചു തുടങ്ങി. ക്രമേണ വിശുദ്ധന്റെ ആരോഗ്യം ക്ഷയിച്ചു. എന്താണ് വിശുദ്ധന്റെ രോഗകാരണമെന്ന് തിരിച്ചറിയുവാന്‍ കഴിയാതെ ഡോക്ടര്‍മാര്‍ കുഴങ്ങി. ഏതാണ്ട് രണ്ടു വര്‍ഷത്തോളം വിശുദ്ധന്‍ നിരന്തരമായി രോഗത്തിന്റെ പിടിയിലായിരുന്നു. അവസാനം 1621 ഓഗസ്റ്റ് 13ന് തന്റെ 22-മത്തെ വയസ്സില്‍ വിശുദ്ധ ജോണ്‍ ബര്‍ക്ക്മാന്‍സ് സമാധാനപൂര്‍ണ്ണമായി കര്‍ത്താവില്‍ അന്ത്യനിദ്ര പ്രാപിച്ചു.
1865-ല്‍ പിയൂസ്‌ ഒമ്പതാമന്‍ പാപ്പാ വിശുദ്ധനെ വാഴ്ത്തപ്പെട്ടവനായി പ്രഖ്യാപിച്ചു. 1888-ല്‍ ലിയോ പതിമൂന്നാമന്‍ പാപ്പായാണ് ജോണ്‍ ബെര്ക്ക്മാന്സിനെ വിശുദ്ധനായി പ്രഖ്യാപിക്കുന്നത്. റോമില്‍ വിശുദ്ധ അലോഷ്യസ്‌ ഗോണ്‍സാഗയെ അടക്കം ചെയ്തിരിക്കുന്ന വിശുദ്ധ ഇഗ്നേഷ്യസ്‌ ദേവാലയത്തില്‍ തന്നെയാണ് വിശുദ്ധ ജോണ്‍ ബെര്‍ക്ക്മാന്‍സിനേയും അടക്കം ചെയ്തിരിക്കുന്നത്. അള്‍ത്താര ശുശ്രൂഷകരുടെ മദ്ധ്യസ്ഥനായി വിശുദ്ധ ജോണ്‍ ബെര്ക്ക്മാന്സിനെ തിരുസഭ ആദരിച്ചു വരുന്നു.
ഇതര വിശുദ്ധര്‍
⚜️⚜️⚜️⚜️⚜️⚜️
1. മാക്സിമൂസ് ഹൊമോളെജെറ്റ്സ്
2. ഇമോളയിലെ കാസിയന്‍
3. ടോഡിയിലെ കാസിയന്‍
4. സ്പാനിഷ് വനിതകളായ സെന്‍റോല്ലായും ഹെലനും
⚜️⚜️⚜️⚜️⚜️⚜️⚜️⚜️⚜️⚜️⚜️⚜️
അനുദിന വിശുദ്ധർ (Saint of the Day) August 13th – St. John Berchmans, St. Pope Pontian & St. Hippolytus
Saint John Berchmans, SJ (Dutch: Jan Berchmans) (13 March 1599 – 13 August 1621) was a Jesuit scholastic and is a saint in the Roman Catholic Church. He is the patron saint of altar servers.ohn Berchmans was born 13 March 1599, in the city of Diest situated in what is now the Belgian province of Flemish Brabant, the son of a shoemaker. His parents were John Charles and Elizabeth Berchmans. He was the oldest of five children and at baptism was named John in honor of St. John the Baptist. He grew up in an atmosphere of political turmoil caused by a religious war between the Catholic and Protestant parts of the Low Countries.[1] When he was age nine, his mother was stricken with a very long and a very serious illness. John would pass several hours each day by her bedside.[2] He studied at the Gymnasium (grammar school) at Diest and worked as a servant in the household of Canon John Froymont at Malines in order to continue his studies.[1] John also made pilgrimages to the Marian shrine of Scherpenheuvel, some 30 miles east of Brussels, but only a few miles from Diest.
St. Pope Pontian
Pope Pontian (Latin: Pontianus; died October 235) was the Bishop of Rome from 21 July 230 to 28 September 235.[1] In 235, during the persecution of Christians in the reign of the Emperor Maximinus the Thracian, Pontian was arrested and sent to the island of Sardinia. He resigned to make the election of a new pope possible.[1]A little more is known of Pontian than his predecessors, apparently from a lost papal chronicle that was available to the compiler of the Liberian Catalogue of Bishops of Rome, written in the 4th century.
Pontian’s pontificate was relatively peaceful under the reign of the Emperor Severus Alexander, and noted for the condemnation of Origen by a Roman synod, over which Pontian likely presided.[1] According to early church historian Eusebius of Caesarea, the next emperor, Maximinus, overturned his predecessor’s policy of tolerance towards Christianity.[2] Both Pope Pontian and the Antipope Hippolytus of Rome were arrested and exiled to labor in the mines of Sardinia,[3] generally regarded as a death sentence.[4]
In light of his sentence, Pontian resigned as bishop on 28 September 235, so as to allow an orderly transition in the Church of Rome. This action ended a schism that had existed in the Roman Church for eighteen years. He was beaten to death with sticks.[3] Neither Hippolytus nor Pontian survived, reconciling with one another there before their deaths. Pontian died in October 235.[5]
St. Hippolytus
Hippolytus of Rome (170 – 235 AD) was one of the most important 3rd-century theologians in the Christian Church in Rome,[1] where he was probably born.[2] Photios I of Constantinople describes him in his Bibliotheca (cod. 121) as a disciple of Irenaeus, who was said to be a disciple of Polycarp, and from the context of this passage it is supposed that he suggested that Hippolytus so styled himself. However, this assertion is doubtful.[1] He came into conflict with the popes of his time and seems to have headed a schismatic group as a rival to the Bishop of Rome. He opposed the Roman bishops who softened the penitential system to accommodate the large number of new pagan converts. However, he was very probably reconciled to the Church when he died as a martyr.[1]
Starting in the 4th century AD, various legends arose about him, identifying him as a priest of the Novatianist schism or as a soldier converted by Saint Lawrence. He has also been confused with another martyr of the same name.[1] Pius IV identifies him as “Saint Hippolytus, Bishop of Pontus”, who was martyred in the reign of Alexander Severus and whose name was inscribed on a statue found at the Church of St. Lawrence in Rome and kept at the Vatican.
കര്‍ത്താവിനെ സ്‌തുതിക്കുവിന്‍;
എന്റെ ആത്‌മാവേ, കര്‍ത്താവിനെസ്‌തുതിക്കുക.
ആയുഷ്‌കാലമത്രയും ഞാന്‍ കര്‍ത്താവിനെ സ്‌തുതിക്കും; ജീവിതകാലം മുഴുവന്‍ ഞാന്‍
എന്റെ ദൈവത്തിനു കീര്‍ത്തനം പാടും.
സങ്കീര്‍ത്തനങ്ങള്‍ 146 : 1-2
എന്തെന്നാല്‍, രണ്ടോ മൂന്നോപേര്‍ എന്റെ നാമത്തില്‍ ഒരുമിച്ചു കൂടുന്നിടത്ത്‌ അവരുടെ മധ്യേ ഞാന്‍ ഉണ്ടായിരിക്കും.
മത്തായി 18 : 20
Nelson MCBS 