⚜️⚜️⚜️ October 1️⃣7️⃣⚜️⚜️⚜️
അന്ത്യോക്യായിലെ വിശുദ്ധ ഇഗ്നേഷ്യസ്
⚜️⚜️⚜️⚜️⚜️⚜️⚜️⚜️⚜️⚜️⚜️⚜️
പഴയകാല ക്രൈസ്തവരക്തസാക്ഷികളില്‍ പ്രഥമ സ്ഥാനമാണ് മെത്രാനും രക്തസാക്ഷിയുമായ വിശുദ്ധ ഇഗ്നേഷ്യസിനുള്ളത്. ഇഗ്നേഷ്യസ് തിയൊഫൊറസ് എന്നും ഈ വിശുദ്ധൻ അറിയപ്പെടുന്നു. അന്തിയോക്കിൽ നിന്നും റോമിലേക്കുള്ള ഇദ്ദേഹത്തിന്‍റെ അവസാന യാത്ര ഒരു കുരിശിന്റെ വഴിയെ അനുസ്മരിപ്പിക്കുന്നതായിരുന്നു. ഈ യാത്രയിൽ അദ്ദേഹം എഴുതിയ കത്തുകൾ കുരിശിന്റെ വഴിയിലെ എഴ് പാദങ്ങളുടെ പ്രതിരൂപമായി കണക്കാക്കുന്നു. ക്രിസ്തുവിനെപ്രതി അദ്ദേഹത്തിനുണ്ടായിരുന്ന അപാരമായ സ്നേഹവും ക്രിസ്തുവിനോട്‌ കൂടിച്ചേരുവാനുള്ള അദ്ദേഹത്തിന്‍റെ ആഗ്രഹവും തീക്ഷ്ണതയും ഈ കത്തില്‍ പ്രകടമാണ്.
അപ്പോസ്തോലിക കാലഘട്ടത്തിനു ശേഷമുള്ള പുരാതന ക്രൈസ്തവ ദൈവശാസ്ത്രത്തെപ്പറ്റി നമുക്ക് വിവരങ്ങൾ നൽകുന്ന ഏഴ് അമൂല്യ രത്നങ്ങളാണ് ഈ കത്തുകൾ. വിശുദ്ധ ഇഗ്നേഷ്യസ് ഏത് വർഷമാണ്‌ മരിച്ചതെന്നതിനെക്കുറിച്ച് വിവരങ്ങള്‍ ലഭ്യമല്ല. ഒരുപക്ഷെ ട്രാജൻ ഭരണ കാലത്ത് രക്ത ദാഹികളായ ജനതകളെ ആനന്ദിപ്പിക്കുന്നതിനായി 10,000 ത്തോളം പടയാളികളുടെയും 11,000 ത്തോളം വരുന്ന വന്യമൃഗങ്ങളുടെയും ജീവൻ ബലി കഴിച്ചുകൊണ്ട് നടത്തിയിരുന്ന ‘വിജയാഘോഷ’ വേദികളിൽ എവിടെയെങ്കിലും ആകാമെന്ന് കരുതപ്പെടുന്നു.
വിശുദ്ധന്റെ മഹത്വപൂർണ്ണമായ രക്തസാക്ഷിത്വത്തിന് വേദിയായ രക്തസാക്ഷിത്വ മണ്ഡപം ഒരുപക്ഷേ ‘കൊളോസ്സിയം’ ആകാം. സിംഹങ്ങളുടെ കൂർത്ത പല്ലുകളാൽ ഛിന്നഭിന്നമാക്കപ്പെട്ട് ക്രിസ്തുവിനു വേണ്ടി വിശുദ്ധ ഇഗ്നേഷ്യസ് രക്തസാക്ഷിത്വം വരിച്ചുവെന്നാണ് ചരിത്രകാരന്‍മാര്‍ രേഖപ്പെടുത്തിയിരിക്കുന്നത്. വിശുദ്ധന്റെ അവസാന വാക്കുകളായി കരുതപ്പെടുന്നത്- “സിറിയ മുതൽ റോം വരെ കരയിലും കടലിലും എനിക്ക് വന്യമൃഗങ്ങളോട് ഏറ്റുമുട്ടേണ്ടതായി വന്നു. പകലും രാത്രിയും ഏതാണ്ട് പത്തോളം പുള്ളിപുലികൾക്ക് നടുവിൽ ഞാൻ ബന്ധനസ്ഥനാക്കപ്പെട്ടു. നല്ലതായി പെരുമാറും തോറും ക്രൂരന്മാർ ആയികൊണ്ടിരിക്കുന്ന ഇവരാണ് എന്റെ കാവൽക്കാർ. ഇവരുടെ ക്രൂരമായ പെരുമാറ്റങ്ങൾ എനിക്കുള്ള നല്ല ശിക്ഷണമായിരുന്നുവെങ്കിലും അവസാന വിധി ഇനിയും ആയിട്ടില്ല. എനിക്കുവേണ്ടി ഇപ്പോഴേ തയ്യാറാക്കി നിർത്തിയിരിക്കുന്ന വന്യമൃഗങ്ങളുമായി മുഖാമുഖം കാണേണ്ടി വരും”.
“ഞാനവയോട് പെട്ടെന്നുള്ള എന്റെ വിടവാങ്ങലിനായി അപേക്ഷിക്കേണ്ടി വന്നേക്കാം. മറ്റ് സാക്ഷികൾക്ക് സംഭവിച്ചത് പോലെ എന്റെ ശരീരത്തെയും ആര്‍ത്തിയോടെ തിന്നുവാനായി ഞാനവയെ ക്ഷണിക്കും. എന്റെ മേൽ ചാടി വീഴുന്നതിനു അവ മടിക്കുകയാണെങ്കിൽ എന്നെ തിന്നുവാനായി ഞാനവയെ പ്രേരിപ്പിക്കും. എന്റെ കുഞ്ഞ്‌ മക്കളെ, ഇത്തരം വാക്കുകൾക്ക് എന്നോടു ക്ഷമിക്കുക. എനിക്ക് നല്ലതെന്താണെന്ന് എനിക്കറിയാം. കാണപ്പെട്ട വസ്തുക്കൾ ഒന്നും ഞാനാഗ്രഹിക്കുന്നില്ല. എനിക്ക് ക്രിസ്തുവിനെ കണ്ടെത്തണം. തീയും കുരിശും, വന്യമൃഗങ്ങളും, ഒടിഞ്ഞു നുറുങ്ങിയ എല്ലുകളും, പൂർണ്ണമായും കീറിമുറിക്കപ്പെട്ട ശരീരം, സാത്താന്റെ പീഡനവും, എനിക്ക് ക്രിസ്തുവിലെത്താൻ കഴിയുമെങ്കിൽ ഇവയെല്ലാം എന്നെ കീഴ്പ്പെടുത്തിക്കൊട്ടെ”.
ഇതര വിശുദ്ധര്‍
⚜️⚜️⚜️⚜️⚜️⚜️⚜️⚜️
1. ലാവോണിലെ അന്‍സ്ട്രൂടിസ്
2. ലെമാന്‍സ് ബിഷപ്പായിരുന്ന ബെറാരിയൂസ്
3. കില്‍റൂട്ടിലെ കോള്‍മന്‍
4. കെന്‍റിലെ എഥെല്‍ബെര്‍ട്ടും എഥെല്‍റെഡ്ഡിയും
5. ഓറഞ്ചിലെ ഫ്ലോരെന്‍സിയൂസ്
⚜️⚜️⚜️⚜️⚜️⚜️⚜️⚜️⚜️⚜️⚜️⚜️
അനുദിന വിശുദ്ധർ (Saint of the Day) October 17th – St. Ignatius of Antioch
അനുദിന വിശുദ്ധർ (Saint of the Day) October 17th – St. Ignatius of Antioch
“I prefer death in Christ Jesus to power over the farthest limits of the earth. He who died in place of us is the one object of my quest. He who rose for our sakes is my one desire.” The second Bishop of Antioch, Syria, this disciple of the beloved Disciple John was consecrated Bishop around the year 69 by the Apostle Peter. A holy man who was deeply loved by the Christian faithful, he always made it his special care to defend “orthodoxy” (right teaching) and “orthopraxy” (right practice) among the early Christians.
In 107, during the reign of the brutal Emperor Trajan, this holy Bishop was wrongfully sentenced to death because he refused to renounce the Christian faith. He was taken under guard to Rome where he was to be brutally devoured by wild beasts in a public spectacle. During his journey, his travels took him through Asia Minor and Greece. He wrote 7 letters of encouragement, instruction and inspiration to the Christians in those communities.
The content of the letters addressed the hierarchy and structure of the Church as well as the content of the orthodox Christian faith. It was Bishop Ignatius who first used the term “catholic” to describe the whole Church. These letters connect us to the early Church and the unbroken, clear teaching of the Apostles which was given to them directly by Jesus Christ. They also reveal the holiness of a man of God who became himself a living letter of Christ. The shedding his blood in the witness of holy martyrdom was the culmination of a life lived conformed to Jesus Christ. Ignatius sought to offer himself, in Christ, for the sake of the Church which he loved. His holy martyrdom occurred in the year 107.
In his pastoral letters he regularly thanked his brother and sister Christians for their concern for his well being but insisted on following through in his final witness of fidelity: “I know what is to my advantage. At last I am becoming his disciple. May nothing entice me till I happily make my way to Jesus Christ! Fire, cross, struggles with wild beasts, wrenching of bones, mangling of limbs-let them come to me, provided only I make my way to Jesus Christ. I would rather die and come to Jesus Christ than be king over the entire earth. Him I seek who died for us; him I love who rose again because of us.”
Bishop Ignatius was not afraid of death. He knew that it had been defeated by the Master. He followed the Lord Jesus into his Passion, knowing that he would rise with Him in his Resurrection. He wrote to the disciples in Rome: “Permit me to imitate my suffering God … I am God’s wheat and I shall be ground by the teeth of beasts, that I may become the pure bread of Christ.” The beauty of this Eucharistic symbolism in these words reflects the deep theology of a mystic. He was dedicated to defending the true teaching handed down by the Apostles so that the brothers and sisters in the early Christian communities, and we who stand on their shoulders, would never be led astray by false teaching. He urged them to always listen to their Bishops because they were the successors of the Apostles. He died a Martyrs death in Rome, devoured by two lions in one of the cruel demonstrations of Roman excess and animosity toward the true faith. Anticipating this event he wrote these inspired words:
A letter to the Romans by St Ignatius of Antioch
“I am God’s wheat and shall be ground by the teeth of wild animals. I am writing to all the churches to let it be known that I will gladly die for God if only you do not stand in my way. I plead with you: show me no untimely kindness. Let me be food for the wild beasts, for they are my way to God. I am God’s wheat and shall be ground by their teeth so that I may become Christ’s pure bread. Pray to Christ for me that the animals will be the means of making me a sacrificial victim for God. No earthly pleasures, no kingdoms of this world can benefit me in any way. I prefer death in Christ Jesus to power over the farthest limits of the earth. He who died in place of us is the one object of my quest. He who rose for our sakes is my one desire.
The time for my birth is close at hand. Forgive me, my brothers. Do not stand in the way of my birth to real life; do not wish me stillborn. My desire is to belong to God. Do not, then, hand me back to the world. Do not try to tempt me with material things. Let me attain pure light. Only on my arrival there can I be fully a human being. Give me the privilege of imitating the passion of my God. If you have him in your heart, you will understand what I wish. You will sympathize with me because you will know what urges me on.
ദൈവം സ്വര്‍ഗത്തില്‍നിന്നുമനുഷ്യമക്കളെ നോക്കുന്നു;
ദൈവത്തെ തേടുന്ന ജ്‌ഞാനികളുണ്ടോ എന്ന്‌ അവിടുന്ന്‌ ആരായുന്നു.
സങ്കീര്‍ത്തനങ്ങള്‍ 53 : 2
ഞാനല്ലാതെ മറ്റൊരു കര്‍ത്താവില്ല: ഞാനല്ലാതെ മറ്റൊരു ദൈവമില്ല; നീ എന്നെ അറിയുന്നില്ലെങ്കിലും ഞാന്‍ നിന്റെ അര മുറുക്കും.
ഏശയ്യാ 45 : 5
Nelson MCBS 